SYSTEMY OPERACYJNE

Wykład 1


0.1. CEL WYKŁADU

 

 


0.2. METODA NAUCZANIA

 


0.3. ZALICZENIE WYKŁADU

 


0.4. TRE|Ć WYKŁADU

  1. procesy i wątki,
  2. organizacja systemu operacyjnego,
  3. zarządzanie urządzeniami WE-WY,
  4. szeregowanie procesów I zadań,
  5. synchronizacja procesów,
  6. zakleszczenia,
  7. zarządzania pamięcią,
  8. zarządzanie plikami,
  9. ochrona I bezpieczeństwo,
  10. sieci,
  11. systemy UNIX, Linux, NT, inne.

 


0.5. ZALECANA LITERATURA

  1. A. Silberschatz, P. B. Galvin, Podstawy Systemów Operacyjnych, WNT, 2000.

            W. Stallings, Operating Systems, Prentice Hall, 1995.

            J. Błażewicz, W. Cellary, R. Słowinski, J. Weglarz, Badania operacyjne dla informatyków, WNT, 1983.

            E. Quigley, UNIX Shells by Example, Prentice Hall PTR, 1997.

            D. Gilly, UNIX in a Nutshell, O?Reilly, 1992.

 


1. WPROWADZENIE

 


Rys 1. Abstrakcyjne wyobrażenie elementów systemu komputerowego.

Komponenty systemu komputerowego:

  1. Sprzęt komputerowy zawiera podstawowe zasoby obliczeniowe systemu (procesor (CPU), pamięć, urządzenia WE / WY),
  2. System operacyjny - kontroluje i koordynuje uzytkowanie zasobów systemu komputerowego przez różne programy oraz różnych użytkowników.
  3. Programy użytkowe - określają sposób użycia zasobów systemu w celu rozwiązania określonych problemów (kompilatory, systemy baz danych, gry komputerowe, programy handlowe).
  4. Użytkownicy (ludzie, inne komputery).

Definicje systemu operacyjnego:

 


Rys historyczny rozwoju komputerów i systemów operacyjnych.

w1_2.jpg (6420 bytes)

Rys 2. Wygląd pamięci operacyjnej prostego systemu wsadowego.

w1_3.jpg (30803 bytes)

Rys 3. Spooling

 

w1_4.jpg (8542 bytes)

Rys 4. Wygląd pamięci w systemie wieloprogramowym.

  • na każdym procesorze działa identyczna kopia SO,
  • te kopie komunikują się w zależności od potrzeb,
  • wiele procesów może być przetwarzane jednocześnie,
  • system zawiaduje główny procesor,
  • główny procesor (master) przydziela pozostałym procesorom (slaves) specyficzne zadania do wykonania,
  • stosowane w bardzo wielkich systemach.
  • pamięć pomocnicza na ogół nie występuje, dane są przechowywane w pamięci o krótkim czasie dostępu, lub pamięci typu ROM,
  • konflikt z systemami z podziałem czasu,
  • żaden z uniwersalnych SO nie umożliwia działania w czasie rzeczywisty
  • ograniczone zastosowanie w sterowaniu procesów produkcyjnych, robotyce,
  • użyteczne w zastosowaniach (techniki multimedialne, rzeczywistość wirtualna, badanie dna morza, itp.) wymagających zaawansowanych własności systemów operacyjnych, takich jak UNIX.